ส่วนที่มีปริมาณเนื้อวัสดุเหลือมากที่สุด (MMC) และส่วนที่มีปริมาณเนื้อวัสดุเหลือน้อยที่สุด (LMC)

ส่วนที่มีปริมาณเนื้อวัสดุเหลือมากที่สุด (MMC) จะใช้เพื่อระบุเกณฑ์ความคลาดเคลื่อนของชิ้นส่วนที่ประกบกัน เช่น เพลาและโครงสร้างของเพลา ส่วนที่มีปริมาณเนื้อวัสดุเหลือน้อยที่สุด (LMC) จะใช้เพื่อระบุความแข็งแกร่งของรูที่อยู่ใกล้ขอบ รวมถึงความหนาของท่อ

การระบุ

คุณจะต้องเขียนต่อจากค่าเกณฑ์ความคลาดเคลื่อนของรูปทรงเรขาคณิต หรือในบางกรณี ให้เขียนต่อจากสัญลักษณ์ Datum ในกรอบควบคุม Feature เพื่อใช้ข้อกำหนดของส่วนที่มีปริมาณวัสดุเหลือมากที่สุดกับมิติที่ต้องการ สำหรับส่วนที่มีปริมาณเนื้อวัสดุเหลือน้อยที่สุด ให้เขียน

สำหรับส่วนที่มีปริมาณเนื้อวัสดุเหลือมากที่สุด
สำหรับส่วนที่มีปริมาณเนื้อวัสดุเหลือมากที่สุด
a
เกณฑ์ความคลาดเคลื่อนที่ยอมรับได้ที่ขนาดวัสดุสูงสุด
b
สัญลักษณ์ที่ใช้ส่วนที่มีปริมาณเนื้อวัสดุเหลือมากที่สุด
สำหรับส่วนที่มีปริมาณเนื้อวัสดุเหลือมากที่สุด
a
สัญลักษณ์ที่ใช้ส่วนที่มีปริมาณเนื้อวัสดุเหลือมากที่สุดกับ Datum

ประโยชน์ของส่วนที่มีปริมาณเนื้อวัสดุเหลือมากที่สุดและส่วนที่มีปริมาณเนื้อวัสดุเหลือน้อยที่สุด

สามารถระบุปริมาตรได้อย่างถูกต้องพร้อมความเบี่ยงเบนของขนาด และความเบี่ยงเบนของเกณฑ์ความคลาดเคลื่อนของรูปทรงเรขาคณิต ซึ่งจะทำให้การกำหนดเกณฑ์ความคลาดเคลื่อนเป็นไปอย่างถูกต้อง ตัวอย่างเช่น การใช้ส่วนที่มีปริมาณเนื้อวัสดุเหลือมากที่สุด/น้อยที่สุดในการกำหนดเกณฑ์ความคลาดเคลื่อนของเพลาและท่อ จะช่วยให้ระบุปริมาณของชิ้นส่วนได้อย่างถูกต้อง ซึ่งมีข้อดีในการลดต้นทุนของการดำเนินการและปรับปรุงคุณภาพให้ดีขึ้น

ดัชนี